"Otaczająca obawa”, czyli dlaczego czasem czujemy narastający lęk i to bez jednego, konkretnego powodu?”

​

Wyobraź Sobie, że.....

​

część z tych smutnych buziek na obrazku to Twoje czarne myśli typu "nie dam rady, boję się, jestem beznadziejna",

​

część to ludzie, którzy Cię otaczają i chcą Cię ostrzec przed niebezpieczeństwami mówiąc "uważaj, nie uda Ci się, nie rób tego",

​

cześć to Twoje przykre i bolesne doświadczenia, które wracają w myślach i snach,

​

a pozostała cześć to to co widzisz, słyszysz i oglądasz każdego dnia "kryzys, bezrobocie, wojny, rozboje".......

​

​

​Jak w obliczu tego wszystkiego być optymistką, ​która często się uśmiecha i wierzy, że sobie poradzi?​ czy to w ogóle jest możliwe??;)

​

​

Nie chodzi o to, by nie dostrzegać sygnałów ostrzegawczych - one też są potrzebne, byśmy nie brnęły ślepo naprzód i mogły przygotować się na różne sytuacje;)

​

Jeżeli jednak otaczają Cię tylko negatywne myśli i zdarzenia, to będzie Ci bardzo cieżko osiągnąć cokolwiek.

​

Co można zrobić??

​

Może warto podzielić te buźki na takie na które masz wpływ i na takie, na które nie masz.

​

W pierwszym przypadku zamień kilka z nich na radosne - zastępując je myślami typu "już kiedyś dałam radę, to i teraz dam" - czy też spotkaj się z ludźmi, którym się udało i którzy mogliby Cię wspomóc cennymi radami....

​

a w drugim przypadku, pozwól sprawom by się toczyły.....

​

​bo....skoro nie masz na nie wpływu, to czy warto się nimi aż tak zamartwiać?;)

​

​

​